EKİP

İdeolojilerin sonunun ilan edildiği bir çağda yaşıyoruz. Kabaca,  "insan davranışlarını yönlendiren, inanç unsuruna dayanan, sosyal, siyasi ve ekonomik talepleri içeren, eyleme (aksiyona) dönük fikir sistemi"  şeklinde tanımlayabileceğimiz ideoloji ve ideolojik gerçeklik, insanın sadece düşünen değil, aynı zamanda düşüncelerini eyleme dönüştüren yapısı ile ilgilidir. Aksiyona (eyleme) yönelik fikirler siyasi bir nitelik ve içerik kazandıklarında ideolojiye dönüşmektedirler. Bu nedenle, sosyal hayat var olduğu; sosyal düşünceler doğaları gereği, politikaya ve eyleme dönüştükleri sürece ideolojiler de varlığını sürdürecektir. “ Post-ideolojik çağda dahi siyasi hareketler, kendilerini geçmişle gelecek arasındaki bağlantıyı kuran kapsayıcı bir anlatının içine yerleştirme gereksinimi duyarlar. Bu anlatının kendisi günlük kararlara anlam kazandırır. Böylesi mitler cesaretlendirici olduğu kadar iktidar için verilen mücadelenin önemli birer aracıdır da .” (1) Bu anlatı ideolojidir...

Öncelikle toplumsal araştırmalar, toplumsal davranış analizleri, örnek ve odaklanmış (sendika, dernek, vakıf, vb.) grup araştırmaları, uzmanlaşmış toplumsal paneller, tanıtma çalışmaları, diğer partilerin sosyal ve ekonomik yaklaşımları (toplumsal projeleri) ve toplumsal proje analizleri, Sosyo-ekonomik faktörlerin bireysel davranışındaki değişmelerin takibi ve diğer tanıtım haberleşme ve iletişim kanallarının topluca kullanılması. Toplumsal bilgiye sahip olmadan, toplumun geleceği hakkında yeni bir fikir üretmek mümkün değildir. Ancak tek başına bilgi sahibi olmak yeterli de değildir. Bunun dışında parti organlarının, yeterli deneyim ve öngörü sahibi olması da gerekir.         Parti örgütünün çok geniş (ülke bütününe yayılmış) olması ve parti organlarının seçimle gelmesi ve değişmesi, her zaman parti kadrolarının yeterli deneyime sahip olmasını engelliyor ve zorlaştırıyor. Ancak bu durumun giderilmesi, merkezi deneyimli ve birikimli kadrola...