YENİ BİR POLİTİK FİKİR ÜRETMEK - Ertuğrul KILIÇ

Öncelikle toplumsal araştırmalar, toplumsal davranış analizleri, örnek ve odaklanmış (sendika, dernek, vakıf, vb.) grup araştırmaları, uzmanlaşmış toplumsal paneller, tanıtma çalışmaları, diğer partilerin sosyal ve ekonomik yaklaşımları (toplumsal projeleri) ve toplumsal proje analizleri, Sosyo-ekonomik faktörlerin bireysel davranışındaki değişmelerin takibi ve diğer tanıtım haberleşme ve iletişim kanallarının topluca kullanılması.

Toplumsal bilgiye sahip olmadan, toplumun geleceği hakkında yeni bir fikir üretmek mümkün değildir. Ancak tek başına bilgi sahibi olmak yeterli de değildir. Bunun dışında parti organlarının, yeterli deneyim ve öngörü sahibi olması da gerekir.         Parti örgütünün çok geniş (ülke bütününe yayılmış) olması ve parti organlarının seçimle gelmesi ve değişmesi, her zaman parti kadrolarının yeterli deneyime sahip olmasını engelliyor ve zorlaştırıyor. Ancak bu durumun giderilmesi, merkezi deneyimli ve birikimli kadrolar ile yerel alanda daha önce çalışmış, il başkanı, ilçe başkanı, Belediye başkanlığı yapmış ve yönetim kademelerinde bulunmuş kadroların desteğini alarak bunların tecrübelerinden yararlanmakla mümkündür. 

Öngörü için ise, parti organlarında yer alanların “stratejik bakış açısı” kazanmaları, yerel çalışma ortamının olumlu ve olumsuzluklarının belirlenmesi, yerel toplumsal yaşamın, güçlü yanları ile güçsüz yanlarının değerlendirmesinin yapılabilmesi, siyasal sonuçları ortaya çıkarabilmesi gerekmektedir. Ortaya çıkan sonuçlar üzerinden yerel örgütlerin siyasi bir tutum belirleyebilmeleri, çözüm odaklı çalışıyor olmalarıyla mümkündür. Yeni durumlar yaratmadan, İl ve İlçe örgütlerinden böyle bir sorgulayıcı tutum beklemek, bu koşullarda zor gözükmektedir.

Bunun giderilmesi için, seçilen yerel yöneticilere, bunları sorgulama, neden sonuç ilişkisi kurma, toplumsal ve ekonomik olaylara siyasal boyut verme, parti genel politikalarına bu sonuçları bağlama, eğitimleri ve yetenekleri kazandırılmalıdır. Aksi durumda toplumsal gelişmenin yönünün düzgün analizinin yapılamamasından dolayı, örgütlerin öngörüde isabetli bir sonuç alınması pek mümkün gözükmemektedir.

Partinin merkezinden üretilecek fikirlerin, tek başına, toplumun bütün katmanlarının sorunlarını tek bir projede çözümlemesi, mümkün değildir. Çok hızlı değişimin olması, bazı bölgeler arasında farklılıkların (eğitim, sağlık, iş, ulaşım,  üretim, dağıtım vb.), gelişmişlik düzeyleri, bireysel ve toplumsal “memnuiyetleri” vb. beklentilerinin, merkezden yapılacak çalışmaların yetersiz kalmasına neden olmaktadır.(En son yapılan Türkiye’de memnuiyet araştırmasında bölgeler arasındaki gelişmişlik düzeylerine göre farklılıklar bariz bir şekilde ortaya çıkmıştır.)

Başta, yerel toplumla ilişkileri doğrudan olan, parti örgütleri bulundukları bölgelerin sorunlarını doğrudan tespit ederek yeni fikir üretilmesine katkıda bulunmalıdırlar. Toplumun bir bütün olarak anlaşılması, parti merkezinin çeşitli kanallarla elde ettiği ve cisimleştirdiği yeni çalışma yöntem ve fikirlerin doğrudan il, ilçe örgütlerine ulaştırılması ve bunların toplumsal duyarlılıkların artırılmasında kullanılması sağlanmalıdır.

Yerel örgütlerin kendi bölgelerindeki sorunların yazılı olarak parti merkezine iletilmesi, yerel parti örgütlerinin kendi bölgelerinde yapacakları serbest fikir geliştirmeleri (ülke sorunları ve dünyayı algılama vb.) Yerel sorunların tespiti ve çözüm yolları çalıştayları, mahalle ve yerel birimlerde, parti gönüllüleri yoluyla seçmenlerle temaslar kurularak, parti çalışmasında yeni yaratıcı fikirler geliştirilerek yerel parti çalışmasına yardımcı olacaktır.

Yeni parti çalışması yapmak ve fikirler geliştirmek için önemli bir kaynak, doğru şekilde yerel alanın(genel merkez için, ülkenin) toplumsal ilişkiler ağının doğru algılanmasıdır. Parti çalışmasında seçmenler nezdinde, iyi kötü birçok ilişkinin var olduğu bilinmektedir. Geçmişten gelen, bu bilgilerin yeniden derlenerek sağlıklı sosyal siyasetin üretilmesine yardımcı olacak, güçlü yanların ortaya çıkarılması sağlanmalıdır. Ancak parti örgütlerinin seçimlerle (parti içi) gelmesi bir önceki çalışmaların yerel bazda, yazılı olmaması (bilgi ve çalışma kültürünün aktarılmaması vb.) bizim eksik ve güçsüz yanımızı oluşturmaktadır. Oysaki bu biriktirilen deneyimlerden son derece etkili siyasi araçlar elde edilmesi ve yeni sosyal ilişki ağlarının kurulması sağlanabilir.

Toplumsal siyaset çalışmalarının, asıl taşıyıcısı genel merkez ve yerel parti örgütleridir. Sadece seçmenler nezdinde yapılacak çalışmaların etkili ve sonuç alıcı olmasını bekliyorsak, örgütlerimizin gelişmesini sağlayacak en azından, yerel siyaset yapma yeteneklerini geliştirecek çalışmaları yapmak gerekmektedir. Senkronize olmuş bir Parti için, parti denetim mekanizmaları( siyasi anlamda) kurulmalıdır. İç dinamiklerden elde edilecek insan kaynakları (parti üyeleri-partinin temel değerlerini, siyasi ve sosyal çözüm önerilerini kavramış, belirli birikim ve deneye sahip olmuş…) aracılığıyla, toplumun yönetilmesine talip olunacağı, parti üyeleri ve diğer tarafların bilmesi açısından doğrudan motivasyonu artırıcı, etki yaratacaktır.

Son birkaç on yıl içerisinde partilerin ve örgütlerinin tek başına toplumsal gelişmedeki dinamikleri örgütlemede eksik kaldıkları gözükmektedir. Teknoloji ve ulaşımdaki değişim toplumsal yapıda ve üretim ilişkilerinde yeni durumlar ortaya çıkardı. Türkiye’de deneyimlenen “Gezi olayları” olarak bilinen ve toplum dinamiklerinin bütün kentlerde nerdeyse katılımın olduğu, karşı koyuşlarda, yeni ve önemli bir unsur ortaya çıktı. Parti organları tek başına toplumsal dinamikleri belli sakilerle örgütleyemiyor ve normatif bir kurallar içerisinde tutamıyor.

Başarılı olunmanın diğer bir yolu da normatif bir çalışma ortamından uzak duran, ancak toplumun gidişinden endişelenen ve değiştirme talebinde bulunan, yeni toplumsal odaklar ortaya çıkmaktadır. Mevcut siyasi partilerin (toplumu yönetme) farklılıklarını topluma gösterememesi, aynıymış (aynılaşma) görüngüsünün ortaya çıkması bu toplumsal kesimi dışarıda bırakmaktadır. Memmun olunmayan yaşanan toplumsal dışlanmışlıklardan kurtulma, doğaya, çevreye, yaşanan ilişkilere dair değiştirme talepleri olan özellikle genç kuşakları kucaklayıcı, yenilikçi fikirler geliştirilmelidir. Son İngiltere seçimlerinde, İşçi partisinin yapmış olduğu çalışma parti üyeleri dışında gelişen ve gidişattan memmun olmayan birçok toplumsal kesimi harekete geçirerek, parti gönüllüleri haline dönüştürmüş ve beklenmeyen bir başarı sağlamıştır. Özellikle kapitalist sistemde gençliğin, gelecek beklentisinin azalması, siyasal partilerin çözüm önerilerinin mevcut düzenin sürdürülmesi yönünde değiştirici bir etki yaratmaması, bu kesimlerin değişimden yana açık yer alındığını göstermiştir.

Parti dışı kalan ve önemli bir enerjiye sahip bu kesimler yeni çalışma anlayışı ile partinin yeni bir hayatı örgütleme projesinin önemli dayanakları haline getirici ittifak politikaları yolunun, ortak projelerle (mevcut yapıda yoksun kalınan yaşam sevincinden, ekonomik ve sosyal faydadan) elde edilmesini sağlayıcı yeni fikirler bulmak ve ortaya çıkarmak gerekli gözükmektedir.

Yani, yeni bir fikir üretmek veya yeni bir politika geliştirmek için, eldeki tüm bilgiler, tüm kanallar ve tüm ilişkiler kullanılmalıdır. Özetle masa başında oturup, yeni fikrin oluşmasını beklemek biraz hayalcilik olacaktır. Aksi takdirde, iktidar olma fikri (yenilikçi bir fikirdir) akıp giden hayatın içerisindeki harekette saklı kalmaya devam edecektir.

Ertuğrul KILIÇ

Haziran 2017

Ankara